Δομίνικος Θεοτοκόπουλος

Ο κορυφαί­ος ζωγράφος. Γεννή­θηκε ίο 1541 στον βενετοκρατούμενο Χάν­δακα, το σημερινό Ηρά­κλειο Κρήτης, από γονείς ορθόδοξους και εύπορους. Μαζί με τη ζωγραφική σπούδασεκαι τα κλασικά γράμματα. ΣτονΧάνδακα ζωγράφισε εικόνες στούφος της μεταβυζαντινής Κρητι­κής Σχολής, με επιρροές από τηνιταλική Αναγέννηση.Το 1567 έφυγε από τον Χάνδακαγια τη Βενετία, όπου μαθήτευσεδίπλα στον μεγάλο Βενετό ζωγρά­φο Τιτσιάνο και εξοικειώθηκε μετην τέχνη της βενετσιάνικης σχο­λής της Αναγέννησης, η οποίαχαρακτηρίζεται από το πλούσιοχρώμα. Βρέθηκε στη Ρώμη τηνπερίοδο 1570 έως 15  77, φιλοξε­νούμενος του καρδινάλιου Αλέ­ξανδρου Φαρνέζε και γνώρισε πολ­λούς διανοούμενους της εποχής.Το 1572 γράφτηκε στην Ακαδη­μία του Ευαγγελιστή Λουκά. Ζωγρά­φιζε πίνακες, συνδυάζοντας τοπλούσιο βενετσιάνικο χρώμα μετις ψηλόλιγνες δυναμικές μορφέςτων Ρωμαίων μανιεριστών.Στη συνέχεια, ακολουθώντας τορεύμα της εποχής, πήγε στην Ισπα­νία. Εγκαταστάθηκε στο Τολέδοπαλιά αυτοκρατορική πρωτεύου­σα της Ισπανίας- που εξακολου­θούσε να είναι η θρησκευτική πρω­τεύουσα της χώρας. Ο μεγάλοςΚρητικός ανέλαβε μεγάλες παραγ­γελίες και ζωγράφισε πολλά και θαυμαστά έργα, όπως το "Εσπόλιο", η "Ταφή του Κόμητα Οργκάθ"κ.ά. Μακριά από τις επιδράσεις τωνΙταλών και από το θόρυβο τηςΑυλής, ανακάλυψε τον βαθύτεροεαυτό του και δημιούργησε μιατέχνη με υψηλή πνευματικότητα,όπου Βυζάντιο, Αναγέννηση καιΜανιερισμός συγχωνεύονται σεένα ολότελα πρωτότυπο και μονα­δικό ύφος. Πέθανε το 1614 στο Τολέδο, χωρίςνα ξαναγυρίσει στην πατρίδα του.Τα έργα του υπέγραφε πάντοτεελληνικά με βυζαντινούς χαρα­κτήρες: «Δομήνικος Θεοτοκόπου­λος ο Κρης εποίει».